Bir Çöküşün Öyküsü / Stefan Zweig Kitap Yorumu

Kitap Hakkındaki Bazı Bilgiler:

Kitap Sayfa Sayısı: 48

Kitap Türü: Modern Klasik

Kitap Yayınevi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları

Kitap Yorumu:

Kitaptaki Madame De Prie’ın ruh haline girmeniz gerekir. Yoksa yaptıklarının ve sergilediği davranışlarının gereksiz olduğunu düşünebilirsiniz. Kitap Madame De Prie’nın kralın gözünden birdenbire  düşmesinden sonra Normandiya’ya sürülür. Madame De Prie Narmandiya da kaldığı süreci çok uzatmadan kralın gözüne yeniden girmek için yaptığı entrikaları anlatıyor.

Madame De Prie, kralın gözüne girmek için Paris’e geri dönemeyeceğini anladığında Normandiya’daki hayatına uyum sağlamadan kralın gözüne girmek için büyük planını incelikle düşünür. Normandiya kasabasında kibrinden ödün vermeyerek zengin ve abartılı partiler düzenlemeye başlar. Kasaba halkı bu partilere alıştığında ise Planını uygulayacağı büyük partisinin zamanı gelip çatar. Madame De Prie planını uygular ve kendince amacına ulaşır.

Fakat insanlar gözünde gerçekten de amacına ulaşmış mıdır? Kralın gözünde yeniden itibar kazanabilmiş midir? Bu soruların yanıtlarını merak ediyorsanız kitabı mutlaka okumalısınız.

Bir Çöküşün Öyküsü benim için çok farklıydı. Madame De Prie’ın yaptıklarına bazen kızdım ve gereksiz buldum. Fakat kitabın sonlarına doğru kendimi Madame De Prie’ın yerine kendimi koydum ve dönemin şartlarına uygun olarak düşündüğümde biraz daha Prie’a hak verdim.

Kitabın ana karakterinin psikolojisine girip sonuna kadar olayları onun gözünden okumayı sevenlere güzel bir öneri olsun benden.

Kitaba Puanım: 10/10

Kitaptan Alıntılar:

“Evde bir ölü var, farkında değil misiniz?” Bir an şaşkınlık yaşandı. Çünkü ölüm sözcüğü bir sarhoşun yüreğine bile çekiç gibi inerdi.”

“Sonunda akşam olmuştu. Ama akşamlar da ne hüzünlüydü burada! Havanın kararmasından, her şeyin kaybolmasından, ışığın sönmesinden başka bir şey değildi.”

“Ruhu zaten ölmüştü, geriye bir tek bedenini öldürmesi kalmıştı.”

“Uçuruma dans ederek düşmek istiyordu.”

“O da kadınların çoğu gibi tümüyle başkalarının ruh halinden beslenirdi. Arzulandığı zaman güzeldi, zeki insanların arasında nüktedandı, gururu okşandığında kibirliydi, sevildiği zaman âşıktı”

“Yazgısı, önemsiz olayların tozuyla dumanın altında kalmıştı.”

“Talihin ilerlemekte olan arabasından bir kez düşen kişi, arabaya birdaha yetişemezdi.”